Kemik

Gökyüzü umurumda değil artık biliyormusun gözlerim,
kırıverdim sesimin kemikli yankısını taşlık ayrılıklarda,
sustum,
çokça sustum gözlerim,
kadim bir şehir yaktım içimin surlarından koparıp telaşımı,
bin yıllık küllere bulandım...
Artık kendim kadar yalnızım...

Gece

Karanlığın ortasında ışıldıyor kanlandıkça kabaran bıçak
herşey bir anda susuyor
bir anda oluyor yere düşmeşi yorgun bir sevginin
iniltisiz sönüyor gece
ve ben
dilimi kesiyorum en utangaç yerinden
içi titresin istiyorum bakarken gözlerine
epeydir beklediğim yalnızlığın....

Kuduran Atlar

Yeni bir kin ve kök yenigisi incelen yaprak,

Direnen çarmıhın ateşteki eline kanıyor sessiz...

Benim kuduran atlarım ve uçuşan yelelerim vardı heeeeyyyy..!

Koynuna koştığum bir aşk vardı.

Bir bozkır vardı dut ağaçlarımın gölgesinde,

Yenildikçe çoğalan gülüşlerim...

Geldiniz...