28 Şubat 2011 Pazartesi

Gece


Karanlığın ortasında ışıldıyor kanlandıkça kabaran bıçak
herşey bir anda susuyor
bir anda oluyor yere düşmeşi yorgun bir sevginin
iniltisiz sönüyor gece
ve ben
dilimi kesiyorum en utangaç yerinden
içi titresin istiyorum bakarken gözlerine
epeydir beklediğim yalnızlığın....

Kuduran Atlar


Yeni bir kin ve kök yenigisi incelen yaprak,

Direnen çarmıhın ateşteki eline kanıyor sessiz...

Benim kuduran atlarım ve uçuşan yelelerim vardı heeeeyyyy..!

Koynuna koştığum bir aşk vardı.

Bir bozkır vardı dut ağaçlarımın gölgesinde,

Yenildikçe çoğalan gülüşlerim...

Geldiniz...