İyot

Gece bir otuzda  deniz kokan odalar vardır bayım belki bilmezsiniz...
Dalgaların, martıların,kayıkçıların, balıkçı ağlarının, eski aşkların hiç ölmediğini görürsünüz odanın penceresinden,
lodos uyutmaz,
bir şiir yazmak gelir içinizden
bir sigara yakarsınız derken
eski mektuplar,
yılgın anılar,
evsiz çocuklar...
Gece bir otuzda bayım, gece bir otuz..!

Gün açınca güldüğüme bakma,
geceleri öksüzüm ben,
yasaklı gibi bir kuyudan atlamayı düşünürüm hep
biraz kırgındır kalbim...

Yaz

yeni şiirler yazılmalıydı turguttan sonra,
biraz utangaç
çokça günahkâr
ama asla küskün değil...

portakal bahçelerin kokusunu duyabilmeliydik diyorum,
o kız gittikten sonra bile evet !
beyaz örtülerimizde muhabbetin kokusu, serin sabahların uyanışı eylülde,
yağmuru özledik diyebilmeliydik,
ölmemeliydi çocuklar...

Kış

Kar tutmuyor...
Dalgaların seyitgaziyi yorduğunu görüyorum odamın penceresinden,
nasıl bir rüzgarsa...
Burda senin hiç bilmediğin bir ağaç var, kimseyle çıkmadım,
yeşil patika bitince kayalıkların orda...
Denizi en umutlu ondan izlersin,martılar ışıl ışıl, sessiz bir kayık geçer adanın arkasından, görsen Vasili dersin...
Vasili !
Niye gitmedin?
Herkes gitti, sen niye gitmedin !
Burda bir ağaç var senin hiç bilmediğin...