Sokağa çıktım
ömrümün genç yılları artık
sesimin inceldiğini farketmemişim aynada
solgun yüzümü görünce duraksadım karanlık içtiğim kadehler çınarda kumsalda kaldırımda solgun diz boyu yapraklar
anlamadım ilk
yanıma yöreme sinen yalnızlığı sildim darlanınca
ki
üstüm başım kan içinde
bileğimin sargısını bir sabah çöpçüsünün ördüğünü anladım
gömleğimi yıkadığını kumral bir fahişenin
nasıl da bana acıdığını
bir bana açıldığını istekle
çok sevdiğini parmak uçlarımı...
